wijnig koneinen

Je ziet maar weinig konijnen heden ten dagen.
Mussen zijn er wel meer.
Die waren tot een paar jaar geleden verdwenen en dat zou dan weer iets met Tsjernobil te maken hebben.
Tsjernobil.
Is dat geen woord voor "het dictee". 't is met één o. dat is zeker.
God, dat doet mij er aan denken dat ik ooit nog eens uit de klas ben gevlogen. Op de vraag "hoe schrijf je onmiddellijk?" antwoordde ik, met één o. De stereoflap vond dat niet leuk.
Opgepast mannen een paaltje!
Fietser!!!
Zeg is Karin al verhuisd? Of is ze nog aan 't pakken?
Als we er nu eens langs liepen, eerst langs het oude en dan naar het nieuwe huis.
Hier links dan maar?

Dit om maar te zeggen dat het een ontspannen training was afgelopen weekend.

Verder op de tocht viel het woord marathon.
Niet voor het eerst, maar de roep klinkt steeds luider.
En de heftigste nee-schudders, niks voor mij, buigen nu deemoedig het hoofd.
"Marathon", zoals de roep van een sirene schepen op de klippen liet lopen.

Doodrijder

Je loopt er niet vaak voorbij.
Een vergeten stukje baan tussen Wijnegem en Schilde.
Niet aangenaam om te lopen en voor de meesten ook niet
echt een verbindingsweg.
Halfweg kleurt de berm wit. Bloemen, foto's en handgeschreven velletjes.
Vorige week werd er hier 's nachts een jongen van twintig doodgereden.
De dader reed door.

Het ongeval zelf is een drama. Wie weet hoe het is gebeurd en waarom?
Feit is dat een jong leven abrupt werd afgebroken en dat doet altijd pijn.


Maar het vervolg van het verhaal is gruwel in de overtreffende trap.
Hij rijdt door.
Nee correctie, hij stopt even en rijdt dan door.

Wat doet een mens na een zwaar ongeval? Misschien sla je wel in paniek en rij je door. Ik kan daar inkomen. Angst is niet te vatten. Paniek nog minder.
Begrip voor een dader die later op zijn stappen terugkeert.

Maar dat gebeurt niet. De dader zwijgt.
De gruwel voorbij.
Kokhalsen.

De dader bekent niet. De dader blijft ontkennen. Weet van niets ! Dacht dat hij een dier geraakt had.
De vader weet volgens de kranten ook van niets. Helpt zijn zoon om de kapotte autoruit te verwijderen en af te voeren naar het containerpark. Stelt geen vragen bij de schade aan de auto.
Vader noch zoon kijken Tv, zien niks van de oproep tot getuigen.
Vader en zoon wonen op een andere planeet.
Aapjes met de handen voor de ogen, de oren en de mond.

Ondetussen weet het hele land dat politie op zoek is naar een Alfa met schade.
Er is een mens gedood.
De zoon blijft denken dat hij een dier raakte.

Politie en procureur zijn even slechte gelovers dan u en ik.
De man wordt aangehouden.

Dan komt een derde partij op de proppen. Advocaat !!
Advocaat verkondigt in de pers het verhaal van de zoon. Weet niks, heeft niet gemerkt dat hij een mens heeft geraakt. Vond het niet nodig om te stoppen en te kijken wat er juist gebeurd is. Wilde zelf de auto repareren.

Wat komt er nog na kokhalsen.

Dit gaat al lang niet meer over het zoeken naar een gepaste straf.
Dit gaat ook al lang niet meer over het recht op ouderliefde en over het recht op verdediging.

Dit is over de grens van de beschaving.

Hier zijn mensen aan het werk die het licht van de zon ontkennen.
Hoe ga je dan verder door het leven? Hoe overleef je dan later een cafébezoek? Stokkende gesprekken. De blikken die verschralen tot afkeur. Het fluim klaar achter de lippen.
Hoe hou je vrienden te vriend? De eigenwaarde hoog?

Niemand is schuldig voor hij veroordeeld wordt.
Hier kan de rechter niet snel genoeg beslissen.

de competitie is weg

Het valt me meer en meer op in onze loopgroep.
De competitie is weg. Niemand loopt nog "voor iets". Iedereen loopt voor het plezier.
Dat is leuk. En het mag zo blijven.
Rustig lopen, de ene keer wat sneller dan de andere.
Maar steeds voor de "fun" en af en toe met een doel.
De Antwerp ten miles is het volgende merkpunt. niet voor een snelle tijd, wel voor ... inderdaad het plezier.

Die dekselse blogger toch

Wat een pech!

Te snel gepubliceerd. Staat daar toch een DT fout in.
En dan de paniek. Blogger laat me niet meer toe om in te loggen.
Net op dat moement staat de pers vol van het dalende onderwijs.

Ik bijt op mijn nagels.

Eindelijk gelukt, enkele dagen later helaas.
Maar de fouten zijn er uit.

Ach zo erg is dat niet. Mijn dochter van 11 weet zelfs niet wat een DT fout is.
"Wanttafereel" leer ik haar. Dat moet wandtafereel zijn. met DT.

Ze haalt de schouders op en hangt nog een balleke in de kestboom.

goed gelopen weeral zie

Afgelopen week geraakte ik zelf niet in mijn blog. nu weer wel.
Ondertussen enkele pittige trainingen gelopen van allerlei slag.
Donderdag tussen de regenbuien door.
Inlopen, interval, rust,....
En dan spurtje op korte afstand.
Ik verschoot van mezelf dat ik dit nog altijd kan. Niemand te zien in geen van de ooghoeken.
't is vreemd; ik ben zelf geen spurter. Nooit geweest.
Maar als ik ingelopen ben dan kan ik kennelijk enorm heel hard versnellen om een gat dicht te lopen of te spurten.
Een eigenschap die me goed van pas komt bergop of af en toe voor de fun.

Tijdens het lopen, vrouwenpraat.
Zij wilt weten of wij nieuwe mannen zijn?
Koken en strijken en zo.

Ik beaam, mijn mannelijke medelopers ook.
"We moeten alleen nog één ding leren zeg ik."
Er over zagen zoals jullie dat kunnen.
De rest lacht. En omdat lachen meer moeite kost dan vertellen is dit het moment om te versnellen.
We maken weer een sterke indruk zie, ook al is het fake.

BV's of BBV's

Ik heb het wel wat gehad met BV's bedenk ik. Of zeggen we BBV's, breedbeeldvlamingen.

De BV bestaat uit bijeengeraapte onzin. Dat maakt hem interessant.
Een BV maakt ook nooit iets oninteressant mee.
Trainen voor een marathon? Dat is de moeite waard.
Niet meer trainen voor de marathon? Ook goed.
Geopereerd worden na niet getraind te hebben voor de marathon? Nog beter.
En zo malen we verder. alles wat oninteressant is verhoogt de interessefactor van de BBV.

Ze zijn ook allemaal onderling inwisselbaar, op het geslacht na.
Dat is een detail.
De zwangerschap van een omroepster. Hoera.
Loopt ze goed af zonder complicaties? Dat is een interview waard.
Holé, wel een complicatie! Een diepteinterview.
Voor de mannelijke exemplaren geen nood.
De zwangerschap van de vrouw van de omroeper......

Het wordt helemaal idioot als één of ander medium er het woord "exclusief" op kleeft. Exclusief betekent in deze: morgen in "morgen beter", overmorgen in "dag allemaal" dan het laatste nieuws en binnen veertien dagen in "De morgen".

Het zijn enkel maar bedenkingen na een zware dag. uitgeregend thuisgekomen en TV eens willen gebruiken waar het voor dient. Pure ontspanning.
Zetten mijn kinderen toch wel "thuis" op.
Vijfentwintig BBV's waarvan er één of twee kunnen acteren en de rest niks te vertellen heeft. (niks heet in het vakjargon "een script")
En dan bedenken we dat daar zo'n Peterke in rondloopt die zijn breedbeeldsmoel enkel en alleen gebruikt om een kookboekje te verkopen.


Al die BV's zijn ook met hetzelfde bezig.
Sport uiteraard, dat is in.
En liefdadigheid. En Climate Change.
"Climate change" is voor u en ik gewoon "klimaatverandering". Moeilijk te vatten en zeker niet te beheersen.
Maar de BBV's zijn er mee bezig. Op het niveau van "ik eet geen bonen, dan laat ik minder scheten en dat is goed tegen de opwarming van de aarde".

Mijn medelopers zijn het grondig eens.
Er is geen klote op TV.
TV is een medium dat ten dode is opgeschreven
En stervende zwanen zijn zelden fraai om aan te zien.